Στόχος του προγράμματος « Έμφυλες ταυτότητες» , που λειτούργησε στο σχολείο μας, ήταν να προβληματιστούν τα παιδιά για τα κοινωνικά στερεότυπα που αναπαράγονται σχετικά με τους ρόλους των δύο φύλων, να ευαισθητοποιηθούν και να συμβάλουν στη διαμόρφωση μιας κοινωνίας που θα θεμελιώνεται στην ισότητα και τον αλληλοσεβασμό. Οι μαθητές και οι μαθήτριες μας συνεργάστηκαν, διάβασαν άρθρα, εκφράστηκαν ελεύθερα, κατάθεσαν τις εμπειρίες και τους προβληματισμούς τους, κατήγγειλαν τα φαινόμενα κακοποίησης και άνισης κοινωνικής μεταχείρισης των δυο φύλων, πρότειναν λύσεις.

Παρήγαγαν έργο με στόχο την κοινωνική αφύπνιση…

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Σήμερα έχουμε 22 Μαρτίου του 2019, η μέρα που άλλαξαν τα πάντα στη ζωή μου. Η μέρα που έμαθα πως είμαι έγκυος. Με μια μικρή παράλειψη όμως. Τον πατέρα του παιδιού. Όταν το ανακοίνωσα στην μητέρα μου φρίκαρε, δεν περίμενα αυτή την αντίδραση από εκείνη.

ΠΟΙΗΣΗ

Σαν τριαντάφυλλο,
με τα κατακόκκινα πέταλά του
που μαγνητίζουν τα βλέμματα όλων.

Σαν τριαντάφυλλο,
με την αξέχαστη ευωδιά
που προσφέρει χαρούμενα αισθήματα
στον κάθε περαστικό.

Ανθίζει μέσα στην καλύτερη εποχή,
την άνοιξη.

                                 Τετάρτη, 8 Μαρτίου 1980

Γράφοντας,

Ερωτεύτηκα. Ερωτεύτηκα με όλη μου την καρδιά. Εμπιστεύθηκα με όλο μου το "είναι". Σε συγχώρεσα. Σε συγχώρεσα, γιατί σε φοβόμουν. Το μίσος μέσα μου άκμαζε για σένα.

Ήταν μια κρύα νύχτα του χειμώνα, όταν η Άντζελα δεν είχε ύπνο...πολλές σκέψεις υπήρχαν μέσα στο κεφάλι της, οι οποίες δεν τις επέτρεπαν να κοιμηθεί...έχοντας κουρνιάσει όμορφα και ζεστά μέσα στο Θέρμο κρεβατάκι της αποφάσισε να ξεβολευτεί και να πάει να κάτσει στο καφέ ξύλινο γραφείο της να γράψει σε ένα μεγάλο χαρτί αυτά τα οποία την απασχολούσαν...Ξεκίνησε λοιπόν και μετά από δύο ώρες τελείωσε...το χαρτί αυτό έγραφε:

Αφηγητής: Έρωτας, μια λέξη τόσο διαφορετική για τον καθένα, πολύπλευρη και με απέραντα νοήματα... Έρωτας και αγάπη δύο λέξεις κλειδιά της εποχής μας ή μήπως όχι;

Σε ένα σπίτι: Μαμά, μπαμπά ελάτε η ταινία αρχίζει!

Μητέρα: Φέρνω τα ποπ κορν

Ξαφνικά όμως κάτι απρόοπτο συμβαίνει...

(Ακούγεται στην τηλεόραση)

«Σκάσε!». Αυτή ήταν η τελευταία κουβέντα που είπε κι έφυγε, χτυπώντας δυνατά την πόρτα πίσω του. Πάλι τα ίδια για ακόμη μια μέρα, πάλι ξέσπασε το θυμό και τα νεύρα του σ' εμένα, λες και είμαι απλά ένα αντικείμενο.

Τα διαζύγια, νομικά, χωρίζουν ένα ζευγάρι από το δεσμό του γάμου. Όμως, χωρίζονται ποτέ πραγματικά δύο άνθρωποι που τους ενώνει ένα παρελθόν και μια κοινή πορεία;

Μια κοινή πορεία δείχνει ότι δύο άνθρωποι επέλεξαν να διανύσουν ένα μονοπάτι, το οποίο περιελάμβανε τις δύο καρδιές τους ενωμένες σαν μία. Πολλές φορές, αυτό το μονοπάτι μπορεί να οδηγεί σε μία ηλιόλουστη διασταύρωση, όπου εκεί επιλέγουν την εξέλιξη αυτής της πορείας. Άλλοτε, αυτό το μονοπάτι μπορεί να καταλήξει σε ένα κρύο και σκοτεινό στενό, στο οποίο δεν ξέρεις πόσοι εγκληματίες μπορούν να κλέψουν αυτές τις στιγμές ευτυχίας από τη μνήμη και την καρδιά.

Ο καβγάς τους συνεχίστηκε για μέρες. Ο καβγάς άρχισε πριν δύο μέρες, όταν ο κύριος του σπιτιού γύρισε από το γραφείο και δεν βρήκε έτοιμο στρωμένο το τραπέζι για φαγητό. Τι γελοία αιτία για καβγά θα σκεφτόταν κάποιος. Κι όμως κάποιοι μπορούν και από αυτά τα ελάχιστα πράγματα να ξεκινήσουν κάτι οδυνηρό. Σήμερα είναι η τέταρτη μέρα του συγκεκριμένου καβγά…