Ήταν μια κρύα νύχτα του χειμώνα, όταν η Άντζελα δεν είχε ύπνο...πολλές σκέψεις υπήρχαν μέσα στο κεφάλι της, οι οποίες δεν τις επέτρεπαν να κοιμηθεί...έχοντας κουρνιάσει όμορφα και ζεστά μέσα στο Θέρμο κρεβατάκι της αποφάσισε να ξεβολευτεί και να πάει να κάτσει στο καφέ ξύλινο γραφείο της να γράψει σε ένα μεγάλο χαρτί αυτά τα οποία την απασχολούσαν...Ξεκίνησε λοιπόν και μετά από δύο ώρες τελείωσε...το χαρτί αυτό έγραφε:

12/12/20

Είμαι η Άντζελα και φοβάμαι πάρα πολύ. Θέλω να φύγω από το σπίτι...εδώ και δύο χρόνια ακούω το μπαμπά και τη μαμά να τσακώνονται κάθε μα κάθε βράδυ με το που πέφτω να κοιμηθώ...Δεν ξέρω τι λένε δεν καταλαβαίνω αυτές τις κακές λέξεις που λέει ο μπαμπάς στη μαμά! Όλο αυτό κορυφώθηκε πριν μια εβδομάδα που σηκώθηκα να πάω στο μπάνιο και είδα τη μαμά πεσμένη κάτω να κλαίει με αίματα στο κεφάλι και το μπαμπά να της φωνάζει κρατώντας ένα βάζο... Όπως όλοι καταλαβαίνουμε με αυτό το βάζο χτύπησε της μαμάς μου το κεφάλι! Μόλις το συνειδητοποίησα έτρεξα γρήγορα γρήγορα και αθόρυβα μέσα από το μακρύ μας και μωβ βαμμένο χολ στο δωμάτιο μου και ξάπλωσα γοργά στο κρεβάτι μου! Την επόμενη μέρα αποφάσισα να κάνω μια συζήτηση στη μαμά μου όμως εκείνη μου αρνήθηκε τα πάντα, μου είπε πως απλά τσακώνονται και δεν έγινε τίποτα από όλα αυτά και το κεφάλι της το χτύπησε τυχαία καθώς άνοιγε ένα ντουλάπι! Μετά από κανένα μήνα γύρισα από το σχολείο έχοντας γράψει Β στην ορθογραφία...Έτσι ο μπαμπάς μου άρχισε να μου φωνάζει δεν γίνεται λέει να κάθεται να με διαβάζει κι εγώ να φέρνω τέτοιους βαθμούς! Ήταν ανεπίτρεπτο! Μετά άρχισε να μου λέει ότι είμαι "άχρηστη" και δεν κάνω τίποτα και τα έχω όλα γραμμένα στον κόκορα και όσο περνούσε η ώρα μου μίλαγε ολοένα και πιο άσχημα. Έτσι, πήρε θέση η μαμά μου και αρχίσανε πάλι να τσακώνονται...Ο μπαμπάς τότε ξαναχτύπησε τη μαμά πολύ φανερά μπροστά μου...Εγώ πήγα στη γωνία κουλουριάστηκα και άρχισα να κλαίω, με λυγμούς...το πράσινο ζιβάγκο που φόραγα είχε γίνει μούσκεμα...Την επόμενη μέρα πήγα στο σχολείο και είπα σε μια καθηγήτρια που εμπιστευόμουν πολύ τι γίνεται στο σπίτι. Έτσι κάναμε μια συζήτηση με τη μαμά και αποφασίσαμε να βγάλουμε τον μπαμπά από την ζωή μας . Αν και στην αρχή αρνούνταν και μας έλεγε τρελές κλπ με τη βοήθεια δικαστηρίων τα καταφέραμε! Έπειτα από αυτό ξεκινήσαμε και οι δύο ψυχοθεραπεία, ώστε να το αφήσουμε πίσω και ζούσαμε ενωμένες και πολύ χαρούμενες χωρίς καμία επαφή με έναν τέτοιο τοξικό άνθρωπο!