Επιλογή σκηνής και γραφή με διαφορετικό τρόπο. «Μπρεχτ», «Το αστείο»

Μα δεν βρίσκει τις λέξεις. Μπερδεύεται, φοβάται  η χαρά την στεναχωρεί

-Ξέρετε … μου λέει σε μια στιγμή χωρίς να με κοιτάζει 

-Τί;  τη ρωτάω εγώ 

- Αυτό που είπατε όταν κατεβαίναμε το βουνό…

Μάλλον με κατάλαβε 

- Το εννοούσατε;

Να της πω την αλήθεια για το πώς νιώθω; Φοβάμαι να μην χαλάσω την φιλία μας. Δεν της απάντησα… Συνέχισα να κοιτάζω το χιονισμένο τοπίο και αφαιρέθηκα στις σκέψεις μου.

- Πείτε μου! Το εννοούσατε;

Πρέπει να της απαντήσω. Δεν μου αρέσει να την βλέπω να στεναχωριέται.

-Ναι… Με κοίταξε μέσα στα μάτια και δεν είπε τίποτα. 

- Όντως με αγαπάτε ;

-Ναι, της απαντάω για δεύτερη φορά

-Πίστευα ότι δεν το εννοούσατε προηγουμένως…

Την διέκοψα. 

-Εσύ Νάδια… εσύ μ΄αγαπάς;

Τα μάτια της έλαμψαν  όταν την ρώτησα.

-Και εγώ σας αγαπώ…

Δεν πίστευα ότι θα άκουγα αυτά τα λόγια από την Νάδια μου. Πάντα την αγαπούσα. Από την στιγμή που γνωριστήκαμε δεν σταμάτησα να την σκέφτομαι. Με πλησίασε και με φίλησε. Σάστισα. Δεν περίμενα ποτέ το κορίτσι που φοβόταν να κατέβει με το έλκηθρο το βουνό να με φιλήσει…