ΠΟΙΗΣΗ

Χαμένα Μαθηματικά

Νιώθω μια θηλιά στον λαιμό μου,

είναι το άπειρο που έρχεται να με πνίξει με το ατέλειωτο του βάθος

ή εκείνη η άλυτη εξίσωση της εφηβείας μου;

Που αρχίζεις, που τελειώνεις,

μια συνεχόμενη πράξη είναι η ζωή.

Εξισώσεις για τον έρωτα,

κάποιες λύνονται πανηγυρικά, άλλες θα μείνουν άλυτες για πάντα.

Αν σταθείς τυχερός θα συναντήσεις τον άνθρωπο που θα σου πολλαπλασιάσει τα 

συναισθήματα,

όμως μπορεί μια ξαφνική διαίρεση να σε φέρει αντιμέτωπο με ένα τρίγωνο,

ερωτικό, μαθηματικό, ποιος ξέρει;

Πρόσθεση και αφαίρεση για τους ανθρώπους,

σε βάζουν στον κύκλο τους, τους βάζεις στον δικό σου,

ο κύκλος κάποια στιγμή γεμίζει και αρχίζει να ξεχειλώνει, 

κάποιος πρέπει να βγει εκτός.

Ξαφνικά τους βλέπεις όλους να φεύγουν μένοντας όπως πριν, με έναν άδειο κύκλο.